Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, εμείς, οι γυναίκες, οι άνδρες, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, οι μετανάστ(ρι)ες και οι εργαζόμενοι/ες από όλη την Ευρώπη και πέραν αυτής, καλούμε σε αντιπολεμική απεργία την 1η Μάη. Θέλουμε να επανακτήσουμε την 1η Μάη που έχει μετατραπεί σε μια τυπική διαδικασία και να την καταστήσουμε ημέρα αγώνα των εργατ(ρι)ών, των μεταναστ(ρι)ών και των φεμινιστριών, για μια διεθνική πολιτική ειρήνης. Είναι η ώρα να ενωθούν διεθνικά οι δυνάμεις εκείνων που αρνούνται αυτόν τον πόλεμο και εκείνων που πληρώνουν το τίμημα αυτής της στρατιωτικής επίθεσης στην Ουκρανία, στη Ρωσία και οπουδήποτε αλλού. Ας κάνουμε αυτή την Πρωτομαγιά όχι απλά μία μόνο ημέρα δράσης, αλλά την αφετηρία συνένωσης δυνάμεων, για να αντιταχθούμε στις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του πολέμου, για να ενισχύσουμε τη διεθνική μας οργάνωση.
Είμαστε ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι βιασμοί, οι φόνοι και ο θάνατος συνοδεύονται από αυξανόμενο αυταρχισμό και ολική στρατιωτικοποίηση. Είμαστε στο πλευρό εκείνων που δραπετεύουν από τον πόλεμο και εκείνων που οργανώνονται ενάντια σε όλη αυτή τη φρίκη. Απεργούμε ενάντια στον πόλεμο γιατί η απεργία ήταν ιστορικά το εργαλείο που χρησιμοποίησαν οι εργαζόμενοι για να αντιταχθούν στους πολέμους, επειδή είναι ο τρόπος με τον οποίο εκατομμύρια νέες και νέοι αγωνίζονται ενάντια στην κλιματική αλλαγή, επειδή είναι ο τρόπος με τον οποίο εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται ενάντια στην πατριαρχία.
Αυτός ο πόλεμος είναι απλώς το τελευταίο επεισόδιο στην αθλιότητα. Κανένας από αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία δεν είναι πρόθυμος και ικανός να μας προσφέρει αυτό που χρειαζόμαστε. Ούτε το αυταρχικό καθεστώς του Πούτιν, που καταστρέφει την Ουκρανία, καταπιέζει αυτές/ούς που αντιτίθενται στον πόλεμο στη Ρωσία και εκθέτει ολόκληρους πληθυσμούς στις συνέπειες του πολέμου. Ούτε οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ, καθοριστικοί παράγοντες στη διαμόρφωση και την επιβολή της παγκόσμιας τάξης που βασίζεται σε αυτοδικαιωνόμενες αξίες, στην επεκτεινόμενη βαρβαρότητα και στους ασταμάτητους πολέμους. Ούτε η ΕΕ και τα κράτη-μέλη της που απαντούν στον πόλεμο αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες και μετατρέποντας τις ειρηνευτικές συνομιλίες σε άθλια προπαγάνδα. Όλοι αποδεικνύονται τόσο κοντόφθαλμοι και ανεύθυνοι όσο σε όλες τις κρίσεις των τελευταίων ετών: στην οικονομική κρίση, στην κλιματική, την προσφυγική, την πανδημία. Αντιμετώπισαν τους μετανάστες ως πιόνια και σήμερα χρησιμοποιούν με τον ίδιο τρόπο όσες και όσους υφίστανται τον πόλεμο, ενώ ολόκληροι πληθυσμοί είναι εκτεθειμένοι στις συνέπειες των οικονομικών κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένης της τεράστιας έλλειψης τροφίμων στον Παγκόσμιο Νότο. Για αυτούς, ο πόλεμος είναι άλλη μια δικαιολογία για να διαλύσουν την κοινωνική πολιτική, να περιορίσουν τους μισθούς και να αυξήσουν το κόστος ζωής, ενώ υπάρχουν βιομηχανίες που κερδοσκοπούν από τον πόλεμο και την παράτασή του. Ενόψει του πολέμου, η κοινωνική ασφάλιση για την οποία αγωνιστήκαμε αντιμετωπίζεται για άλλη μια φορά ως ανούσια πολυτέλεια, που θυσιάζεται στον βωμό της «υψηλής πολιτικής».
Απεργούμε για τις γυναίκες και τα παιδιά που φεύγουν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, που τώρα τους υποδέχονται, αλλά σύντομα θα τοποθετηθούν στον πάτο της αγοράς εργασίας, πάνω ακριβώς από τις εκτός ΕΕ μετανάστριες και μετανάστες. Είμαστε στο πλευρό όλων των μεταναστ(ρι)ών που μετακινούνται για να μια καλύτερη ζωή και συγκρούονται με το ρατσιστικό ευρωπαϊκό συνοριακό καθεστώς και την άγρια εκμετάλλευση. Αυτός ο πόλεμος έδειξε ότι μπορούμε να υποδεχτούμε εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγισσες και πρόσφυγες. Αυτό δεν παρουσιαζόταν ως εφικτό για τους ανθρώπους στο Αφγανιστάν, τη Συρία, το Ιράκ, που σφαγιάστηκαν σε βαθμό γενοκτονίας χωρίς καν να το αντιληφθεί η συνείδηση των ευρωπαίων. Η διεθνική μας πολιτική ειρήνης αγωνίζεται για άδεια παραμονής χωρίς προϋποθέσεις για όλες και όλους όσοι/ες θέλουν να εισέλθουν στην ΕΕ ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και να αποφασίσουν πού και πώς θα ζήσουν.
Απεργούμε για τις γυναίκες που μετατρέπονται σε λεία των κατακτητών. Ο πόλεμος είναι η πιο σκληρή εκδήλωση της βίας ενάντια στην οποία αγωνίζονται παντού οι γυναίκες και τα lgbtqi+ άτομα. Ακόμα και όταν οι γυναίκες περνούν τα σύνορα της Ουκρανίας, βρίσκονται αντιμέτωπες με περιορισμούς στο δικαίωμα έκτρωσης, συναντούν ατιμωρησία για τις εναντίον τους επιθέσεις και προθυμία εκμετάλλευσης της υποτιμημένης εργασίας τους κοινωνικής αναπαραγωγής. Η διεθνική μας πολιτική ειρήνης παλεύει ενάντια στην πατριαρχική βία σε όλες της τις μορφές και ενδυναμώνεται από τη φεμινιστική απεργία, των γυναικών που αντιστέκονται στην Ουκρανία και της ρωσικής φεμινιστικής αντιπολεμικής αντίστασης, ενάντια στη μεταχείριση των γυναικών ως σεξουαλικών θηραμάτων, ως μητέρων του έθνος ή ως φθηνών αναλώσιμων εργατριών.
Στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων που αγωνίζονται στην Ουκρανία ενάντια στον πόλεμο και ενάντια στα αφεντικά τους που χρησιμοποιούν τον πόλεμο για να αυξήσουν την παραγωγή και να παρακρατήσουν τους μισθούς τους. Είμαστε στο πλευρό των οδηγών, των καθηγητ(ρι)ών και των φοιτητ(ρι)ών στη Ρωσία που υψώνουν τη φωνή τους ενάντια στον πόλεμο, στο πλευρό των μεταναστ(ρι)ών που εξασφαλίζουν με τους χαμηλούς μισθούς τους την επιβίωση ολόκληρων οικογενειών που έχει διαταραχθεί από τον πόλεμο και τις οικονομικές κυρώσεις.
Λέμε όχι στην πολιτική του πολέμου και την κούφια διπλωματία που είναι εμποτισμένη με μια νοοτροπία αποικιοκρατική: επιλέγουμε τη διεθνική μας πολιτική της ειρήνης, για να οικοδομήσουμε ένα κίνημα που διαπερνά τα μέτωπα του πολέμου και συνδέει τους αγώνες μας πέρα από τα σύνορα, για να πολεμήσουμε για εκείνες τις μάχες που αξίζει να δοθούν.
Αυτό είναι ένα κάλεσμα για να απεργήσουμε παντού ενάντια στον πόλεμο!
Αυτό είναι ένα κάλεσμα σε συλλογικό αγώνα ενάντια στον πόλεμό τους!
Καλούμε όλες και όλους την πρωτομαγιά που έρχεται να κάνουμε τη διαφορά.
Διαρκής Συνέλευση Ενάντια στον Πόλεμο